Happiness depends upon ourselves.–Aristotle. Life begins where fear ends.

           एक प्रसिद्ध वक्त्यांने हातात ५००/- रूपयाची नोट दाखवत आपल्या सेमिनारची सुरुवात केली.... हॉल मध्ये बसलेल्या शेकडो लोकांना त्याने विचारले, "“ही ५००/- रुपयाची नोट कोणाला पाहिजे...?” हॉल मध्ये बसलेल्या खूप लोकांनी हात वर केले....
        तो म्हणाला,"” मी ही नोट या हॉल मधील कोणा एका व्यक्तीलाच देईन परंतु पहिले मला हे करु द्या...” आणि त्याने ती नोट चुरगळली आणि तो म्हणाला, “"आता ही नोट कोणाला पाहिजे....?” तरी सुद्धा हॉल मधील लोकांनी हात वर केले....
"अच्छा” तो म्हणाला, “"आता मे हे करू का...?”"आणि त्याने ती नोट खाली फेकून दिली आणि तो ती नोट पायाने तुडवू लागला.... त्याने ती नोट उचलली तर ती नोट खूप चुरगळली होती आणि खूप घाणही झाली होती....
"वक्ता म्हणाला की अजूनही कोण आहे की त्याला ही नोट हवी आहे....?”"तरी सुद्धा हॉल मधील लोकांनी पुन्हा हात वर केले.....
         
             “मित्रांनो,आज आपण खूप महत्त्वाचा धडा शिकलात....कारण मी या नोटे बरोबर खूप काही केल तरी देखील ही नोट तुम्हाला हवी आहे कारण या नोटेची किंमत अजूनही ५००/- रुपयेच आहे......
जीवनात आपण खूप वेळा पडतो, हरतो, कित्येक वेळा आपण घेतलेले निर्णय आपल्याला मातीत घेऊन जातात....त्यामुळे आपल्याला असे वाटू लागते की आपली काही किंमत नाही....परंतु जीवनात तुमच्या सोबत किती वाईट घडले असुद्या किवा भविष्यत घडूद्यात, म्हणून तुमची किंमत कमी होत नाही....तुम्ही खूप अनमोल आहात ही गोष्ट कधी विसरू नका....

एक लक्षात ठेवा...जे भूतकाळामध्ये घडले त्याचा विचार करून येणारे भविष्य खराब करू नका....कारण आपल्या कडे खूप किमती गोष्ट आहे आणि ते म्हणजे आपले अनमोल जीवन....ते आनंदाने आणि सुखात जगा....

(Writer is unknown)

Excellent message!

A Teacher was writing the table of 5 on the board: 
                        5X1=3 5X2=10 5X3=15 5X 5X5=25 5X6=30 5X7=35 5X8=40 5X9=45 5X10=50                    After writing she turned back towards the students and found that everybody was laughing at her. On asking the reason for their laughter, a couple of students got up and said: "Ma’am- the first line of the table is wrong….............. It should be 5."
                  Hearing this, Teacher (smiling) explained: “I wrote the first line wrong on purpose, because I wanted you to learn something important. This was for you to learn how the real world will treat you. I wrote 9 correct lines but nobody congratulated me but one mistake and everybody pointed at it."


Moral: The world will never appreciate billion right things you do but will criticize for one wrong doing. Therefore, never ever get disheartened if somebody criticizes you. Take it positive and rise above all criticisms...

विचारधन...

विचारधन... पोपट पकडण्याची एक खास पद्धत आहे. एका आडव्या टांगलेल्या दोरीत बऱ्याच नळ्या ओवलेल्या असतात. या प्रत्येक नळीला पोपटाला आकर्षित करेल असे काहीतरी खाद्य चिकटवलेले असते. जेव्हा पोपट नळीवर बसतो, तेव्हा त्याच्या वजनाने नळी गोल फिरते व पोपट उलटा लटकतो. उलटे लटकताच पोपट स्वाभाविकपणे पायात नळी गच्च पकडतो. ही अवस्था पोपटाने कधीच अनुभवलेली नसते. नळी सोडली की आपण पडू, असेच त्याला वाटत राहते. खरे तर नळी सोडल्यानंतर पडू लागताच पंखांचा वापर करून एक गिरकी घेऊन तो सहज उडू शकणार असतो. पण हे "ज्ञान' त्याला होत नाही व तो नळी अधिकच गच्च पकडून लटकलेला राहतो व पकडणाऱ्याच्या हाती पडतो. याला भयसापळा असे म्हणता येईल. जेव्हा आपला पोपट झाला आहे असे वाटते व तरीही आपण त्या परिस्थितीतून सुटूच शकत नाही, तेव्हा आपण कशाला भीत आहोत ते नेमके पाहावे. "हा आधार गेला तर,' अशी भीती असते तेव्हा. जर काही काळ निराधार व्हायची तयारी दाखवली,

जीवन खुप सुंदर आहे...

आपण नाटक पहायला गेलो तर पुढची सीट मागतो आणि सिनेमा पहायला गेलो की मागची. तुमचं जगातलं स्थान असंच सापेक्ष असत...!*
*ते अविचल कधीच नसतं...!*
        *साबण बनवायला तेल हा घटक जरूरी असतोे आणि तेलाचा डाग काढायला साबणच लागतो..! हा अटळ विरोधाभास आहे...!!*
*जगात दोनच प्रकारची माणसं आनंदात असतात...!*
       *वेडीे माणसं आणि लहान मुलं !*
चांगल्या कामासाठी ध्येयवेडे व्हा
आणि ध्येय साध्य झाले* *की लहान मुलांसारखा त्याचा आनंद घ्या...!
जगण्याचा आनंद घ्या...!*
         *तुम्ही स्वत:च्या खांद्यावर डोके टेकुन रडू शकत नाही आणि स्वत:च स्वत:ला आनंदाने मिठीही मारू शकत नाही...! आयुष्य म्हणजे दुस-यांसाठी जगायची बाब आहे...! जे तुमच्यावर* *सर्वाधिक प्रेम करतात त्यांना साथ द्या आणि त्यांची सोबत घ्या...!!*

*" जीवन खुप सुंदर आहे फक्त तसं जगायला हवं...""* - अनामिक

AMOR FATI - नशीबावरचा विश्वास

*AMOR FATI - नशिबावरचा विश्वास* हा शब्द लॅटिन भाषेतला आहे. याचा उच्चार कसा करतात मला माहित नाही. मी आमोर फाटी असा करतोय. याचा अर्थ आहे "नशिबावरचा विश्वास". आपल्या आयुष्यात घडणारी प्रत्येक गोष्ट मग ती वाईट असली, नुकसान करणारी असली तरीही ती तशी घडणे आवश्यक होते... अशा दृष्टिकोनातून ती गोष्ट स्विकारणे. ती गोष्ट आवडली नाही तरीही ती स्विकारणे... अगदी झेन तत्वज्ञानात सांगितलेल्या शांततेने, प्रसन्नतेने स्विकारणे. थाॅमस एडिसन जेवत होता. तेवढ्यात एक माणूस धावत आला. त्याने वाईट बातमी आणली होती. एडिसनच्या प्रयोगशाळेला आग लागली होती. एडिसनने त्याला कशी प्रतिसाद दिला असेल असे वाटते? "अरे देवा, काय हे... माझं नशिबच फुटकं... माझी सगळी मेहनत वाया गेली... " अशी? की त्याने खूप चिडून, बिथरून, आरडाओरड केली असेल? पण यापैकी काहीच घडलं नाही.

मसालेभात

लग्नांचा season सुरु झालाय आणि लग्नातल्या जेवणाचा पण. असं समजा की तुम्हाला एका लग्नाचं बोलावणं आलं, वधू वराच्या डोक्यावर अक्षता टाकून तुम्ही तडक जेवणाच्या हॉल कडे वळता. तिथे तुमच्या सारख्या चतुर लोकांची आधीच गर्दी उडालेली असते. गर्दीतून वाट काढून तुम्ही एका बाजूला सरकता आणि तुम्हाला दिसतात

Worth of Reading...

जपानी जिद्दीची गोष्ट
          एकदा काय झालं… एकदा नाही हो, बऱ्याचदा काय झालं, की जपान्यांना त्यांचे आवडते मासे मिळेनात. म्हणजे जपानी लोकांना कच्चे मासे खायला आवडतं, हे तर तुम्हाला ठाऊक आहे. “सुशी’ या सोज्वळ नावानंही जपानी डिश लोकप्रिय आहे; तर किनाऱ्याजवळच्या समुद्रात मासेमारी केल्यानं “सुशी’साठी लागणारे मासे संपले. म्हणजे जपानी कोळी जाळीबिळी टाकायचे; पण त्यात सुशीयोग्य मासे सापडायचे नाहीत. आता काय करायचं? त्यांनी उपाय शोधला. मोठ्या बोटी घेऊन ते समुद्राच्या आतल्या भागात गेले. तिथे “सुशी’ सापडले. मग काय? पकडले आणि आणले! पण गंमत अशी झाली, की बोटी किनाऱ्यापासून दूर गेल्यामुळे त्यांना परत यायला वेळ लागे. तोपर्यंत “सुशी’ मासे मरून जात. मग त्या माशांच्या मासामध्ये ती गंमत येत नसे. आता काय करायचं? मग त्यांनी ठरवलं. दूर समुद्रात जाणाऱ्या बोटीत आपण “फ्रिझर्स’ ठेवू. त्यात माशांना बंद करू. किनाऱ्यावर पोचलो. त्यांना पुन्हा वॉर्मअप करू की सुशी तय्यार. झालं, तो प्रयोग यशस्वी झाला. मासे अगदी फ्रेश राहू लागले; पण फ्रिझरमध्ये ठेवलेले मासे आणि ओरिजनल सुशी यात फरक होता. तेव्हा फ्रिझरची आयडिया अगदी व्यावहारिक; पण मत्स्यप्रेमींनी नाकं मुरडली. आता काय करायचं? पण जपानी लोक डोकेबाज.

Spoken English Training

Teachers participation in SPOKEN ENGLISH TRAINING held at BRC Lanja
....one of the nice trainings I experienced.